Maandagavond dreigde er onweer. Reden voor ‘de baas’ om Grietje te adviseren in de buurt van de auto’s te blijven. Maar ja, wat moet je dan? Een paar lekker fanatieke spelletjes met het parkeerterrein als uitvalsbasis en Grietje als meeloper om het op een mooi rond getal te laten uitkomen. Een soort van apenkooi net als vroeger voor de vakantie, alleen met nu nog een training te gaan. Toen het tegen half negen begon te rommelen, zochten de meesten de auto op. Behalve ‘onze’ Teun. Die wilde nog heel graag een rondje met Grietje. Net op tijd terug voor de regen losbarstte.
In Nagele barstte het al (veel) eerder los, daarover later meer. Bij het trainen in tweetallen hield Wim wel heel erg gepaste afstand van Marije. Na een opmerking van de trainer daarover, sprak Wim de nu al legendarische woorden: “Tja, je weet het niet in deze tijd van seksuele intimidatie.” Na 20:00 uur dacht niemand meer aan welke vorm van intimidatie dan ook: de regen kwam met bakken uit de lucht, de deelnemers verdronken haast tijdens de crunch.
De dinsdagavondbootcampers in Rutten hadden een gastdeelnemer: Joep! Deze kat kwam even checken of zijn baasje echt wel haar best deed. Overigens had de training van gasttrainer Grietje vorige week bij een aantal deelnemers wel voor wat spierpijn gezorgd 😆
In Emmeloord kregen de (her)starters hun laatste training. Op een kruispunt in het bos vond het losmaken plaats. Tijdens een van de oefeningen schoof Egbert iets verder naar voren. Toen de trainer hem vroeg of hij iets naar achteren kon, zodat Carmen weer iets meer ruimte kreeg, antwoordde zij direct: “Oo, dat hoeft niet hoor, mijn benen kunnen niet gestrekter!”
In deze laatste training liep Bart in ene verrassend hard. Zo hard, dat het de andere lopers opviel en er opmerkingen kwamen. Uitleg: Bart is er in die acht weken inderdaad lekker op vooruitgegaan, maar hij kon voor die tijd al prima draven. Hij moest echter van de trainer rustig aan de cursus beginnen, dit na een blessure. En nu mag hij los. Lekker, Bart!
Dinsdag in Ens skipte Joukje de laatste 5 minuten van de training. Zo jammer dat ze het stukje ‘alles eruit wat er nog in zit’ moest missen… Of ze dat daadwerkelijk thuis heeft ingehaald???
Woensdagavond stond in het teken van kleding: (te) hoge sokken, doorschijnbroek, jasje aan of uit, thermoshirt onder shirt met lange mouwen en daar overheen ook nog een jasje… het is zo makkelijk nog niet, dat hardlopen.
Maarten Dirk werd gemist donderdagavond. Of was het zijn deet? Meindert kon in ieder geval niet stil blijven staan en bedacht ter plekke een nieuwe losmaakoefening.
Vrijdagmorgen werd het gruis uit de aderen gelopen. Een prima generale voor de Windmolenloop op 7 juli. Of iedereen dat heeft meegekregen, valt zwaar te betwijfelen. Het leek wel een kippenhok ☹
Zaterdagmorgen had William ‘de oppas’ op de bootcampgroep in de Wellerwaard. Die dag vond namelijk de eerste wedstrijd na een lange periode van coronatrammelant plaats: de Vechtdaltrail in Ommen. Te leuk om te moeten missen. Wat was het fijn om daaraan weer te kunnen deelnemen. Ook dit keer weer lekker warm. Bij de eerste drinkpost veel rode hoofden en mensen die klaagden over de hitte. Ik ging lekker! Op 18 km – met geen mens meer voor of achter mij (en moest ik zelf goed op de oranje linten letten) – kreeg ik zelfs het idee dat ik het niet eens zo raar deed 😉 Het blijkt voor velen toch lastig om bij warmte en op een zware ondergrond kalm(er) aan te doen. En ja, dan is het halverwege al niet leuk meer. Op naar het volgende loopje!
Staat jouw naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op, laat het ons per mail weten en het wordt z.s.m. aangepast.