Bij aankomst was Paul er met zijn hoofd niet helemaal bij en stootte die tegen de achterklep. De trainer liep meteen naar de achterklep om die nog iets verder open te duwen. Volgens een paar lopers was dat echter om de achterklep een troostende aai te geven 😊
We roepen wel eens gekscherend dat onze hardlopers net manegepaarden zijn (die paarden zijn gek op rondjes lopen langs de wand). Maandagavond kregen de lopers de vrije teugel en mochten zich naar willekeur over het parkeerterrein bewegen. En wat denk je? De groep liep strak langs de rand van het parkeerterrein…
Loopladders en hoepels: niet iedereen heeft er evenveel mee. Hoe je het er ook vanaf brengt, het levert altijd iets op. Soms zelfs een nieuwe oefening.
William was kort van stof deze keer: “Wat een weertje weer. Iedereen had goede zin. Zelfs Jeanet was erg vroeg.” Nu was zijn mailtje wel een beetje langer, net als de rust tijdens ‘I get knocked down’.
In Emmeloord deed Hendrik voor het eerst de floor sweep voor.
Bob: “Waar is dit nou weer goed voor?” Dat werd al snel door iedereen gevoeld. Tja, de groep is zomaar bang dat Hendrik ze een oefening laat doen, die echt nergens op slaat. En dat ze dan voor joker staan… 😏 Hendrik gaat er eens goed over nadenken.
Op woensdag in Vollenhove:
Mocht Egon weer alleen naar de training: “Het was weer vertrouwd.”;
Bleek Harco een echte man (iets met een onwillige knie, maar toch door doen);
Kwam er een ‘uitgeklede’ fiets voorbij. Nou ja, beter de fiets, dan de man erop.
Een onbekend fenomeen trad op: regen en hagel op de oude strontbult. Geeft niets, mensen. Er kan gewoon doorgetraind worden.
(Aan twee dingen tegelijk) Denken valt niet mee (voor een hardloper). Oefening doen, buurman tikken en snel de andere kant op lopen. Dat snel de andere kant op lopen, ging bij iedereen WEL goed.
Staat jouw naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op? Laat het weten en het wordt z.s.m. aangepast.