“Als je er niet bent, wordt je hoofd niet gewassen”, aldus Teun. Zo leer je altijd iets op Urk.
Leerkrachten? Dat zijn de ergsten volgens Karin. Die praten zelf graag.
Als ik op maandag naar Urk ga, neemt William mijn training in Nagele over. En alleen al bij het zien van de auto van William, schoot bij de meeste deelnemers de spierpijn al in het lijf 🤪
Om de training soepel te laten verlopen, had William keurig op elk hoedje een papiertje met de oefening geplakt. Verder deed hij eerst nog alles voor en legde hij uit dat je als deelnemer altijd nog naar de deelnemer bij het volgende hoedje kon kijken om te zien wat er daar moest gebeuren. Helaas ging dit bij één persoon ongeveer de hele training fout, een beetje expres misschien, maar misschien is ook dit leerkracht eigen.
Wist je dat: al dat gedroogde gras maar niks is voor iemand die altijd binnen werkt?
Een aantal (Her)Starters leest deze verhaaltjes inmiddels ook. Voor de nieuwkomers op deze site, misschien komt het volgende je bekend voor:
Als je als trainer een training aan iemand wilt uitleggen die al weg blijkt…
Als je als trainer moet onderhandelen over de afstand die iemand mag lopen: “Mag ik nu tot die boom daar?”
Verder hebben Geeske en Harriët een beeld bij ‘stofzuigen’. Ik ben de namen van hun respectievelijk stofzuigers vergeten, maar Geeske kan het goed!
Mark had de survivalbaan in Rutten in zijn training opgenomen. Hanny deed de monkey bars alsof ze het al jaren deed. En ja, die push-ups op de touwen leverde wel ‘wat’ spierpijn op.
In Ens ging de zweep erover: na de warming-up rustig teruglopen naar je flesje water is not done: TEMPO!!! De toon was gezet en iedereen was vervolgens flink gedreven om te sporten.
Het maakt het er voor een trainer niet makkelijker op als lopers zelf gaan nadenken. Gewoon luisteren en doen, dat voorkomt verkeerde afslagen naar rechts. Hiske over de kerntraining: “Ik heb er een goed gevoel bij.”
Heb je op donderdagavond William in je groepje, dan heb je geen trainer nodig.
Na een pittig rondje op vrijdagmorgen verzuchtte Alice: “Vorige week Inge, nu Bram!”.
Het was ‘Uit je tent’ afgelopen zaterdag. De enige die wij konden lokken, was Debby. Ons idee dat de gasten in de Wellerwaard bij onze bootcamptraining moesten hebben:
“Kon je je daarvoor opgeven? Waar stond dat?”
“Oeh! Blij dat ik dat niet gezien heb!”.
De stoelendans om de hoedjes in het zand bracht zowaar het vakantiegevoel onder sommige deelnemers naar boven (die daarop ook nog eens verrekte fanatiek werden).
Staat jouw naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op, laat het ons per mail weten en het wordt z.s.m. aangepast.