Afgelopen maandag startte een nieuwe trainingsronde. Grietje maakte in haar training niet alleen gebruik van het licht van de maan en lantaarnpalen, maar legde aan de zijkant van de route om de zoveel meter tevens een lichtje neer. Hoe sfeervol wil je het hebben. Riekelt L. is niet zo van de sfeer, hij heeft er liever de gang in. Ook is hij van de organisatie en aarzelt niet om iemand in het juiste rijtje te dirigeren. En geen gemopper over het pittige tempo: “Dan moet je eens op donderdag gaan trainen!”.
De week ervoor moesten de maandagavondlopers een rijtje maken, zodat ze vervolgens in tweetallen van ‘gelijk niveau’ aan de slag konden. Dit rijtje was zo gemaakt, maar na het eerste rondje stelde Bert van V. al partnerruil voor. Ook Riekelt L. nam een ander ‘kalletjen’. Amanda K. kreeg het er zo warm van, dat de trui uitging. Zo jammer; Teun P. mocht deze niet mee naar huis.
Van een aantal lopers vind je na afloop van de training de details terug op Strava. Jan Pieter S. gaf er na een compleet verregende maandagavondtraining tevens een toepasselijk naam aan: (T)Raining van bloois sportadvies.
Als je weet wat een salopette is, verraad je toch wel je leeftijd…
Vorige week donderdagavond stond er een pittige heuveltraining op het programma. In eerste instantie werd er nogal gezucht, gesteund en moeilijk gekeken; na afloop van de training was (bijna) iedereen toch tevreden. Deze week volgde het compliment over de training al meteen na het versneld warmlopen. Toen de groep op het gemakje naar het startpunt wandelde, gaf Hendrik W. te kennen het nu al een geslaagde training te vinden… Soms vraag je je af hoe het toch kan dat hij zo snel kan lopen 😀
Vrijdagmorgen had de groep afleiding in de vorm van een bruidspaartje dat voor de fotosessie naar het Urkerbos getrokken was. En Urkers zouden geen Urkers zijn als ze er niet in no time achter waren ‘van wie ut er iene was’. Bij ieder rondje – en tijdens dat rondje zagen ze telkens het bruidspaar staan – ontstond er meer duidelijkheid; va en moe, opa en oma van de ene kant waren zo achterhaald, maar hoe zat het nou aan de andere kant? Een Tollebeker nota bene, bracht uitkomst.
In de nacht van vrijdag op zaterdag vroor het. Wil je dan op tijd in de Wellerwaard zijn, moet je iets eerder naar buiten om je ruiten te krabben. Toen Sanne van N. werkelijk last minute kwam aanrijden in een grote bestelbus, merkte Erwin H. op: “Je kon er niet bij, zeker?”.
Staat je naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op, laat het me weten en het wordt z.s.m. aangepast.