Een hele week vakantie om de terugblik te lezen. En die van de week ervoor, voor degene die dat verhaaltje gemist heeft ; )

De maandagavondgroep ging op pad met Grietje en die had weer iets leuks/nieuws bedacht. Maar door een iets uitgesteld vertrek moest de groep flink ‘poot aan’, toch waren ze drie minuten te vroeg bij de auto terug. Ik vind het knap!

Dinsdag stond in Rutten een potje rugbybal op het programma. Zonder fysiek contact; beter voor iedereen. Tegelijkertijd werd in Ens William in het kippenhok – zoals de dames zelf zeiden – losgelaten. Maar allen hebben het overleefd.

In Vollenhove verliep de training verbazingwekkend soepel! Geen rare incidenten of ongelukjes, gewoon lekker en hard trainen. Met tegen het einde van de training een dikke bui op de kop als beloning.
Pascal: “Dat touwtjespringen wordt een dingetje.”
Chris tegen de trainer: “Wat ben je streng vanavond.”
Kees en Pascal, beiden kleurenblind: “Heb je geen andere kleuren elastiek?”
En ondertussen bedacht Herman zijn eigen oefening. Met het elastiek om zijn enkels liep hij van huisje naar lantaarnpaal en weer terug.

Op Urk kreeg de donderdagavondgroep die middag voorafgaand aan de training huiswerk op: als je zo hard loopt en je moet zo ver, in welke tijd moet je dat stuk dan vanavond lopen + 15 seconden? Cryptisch? Ja, dat vonden de deelnemers ook, maar de kleurtjes brachten uitkomst. Reactie van Agnes: “Mijn hersenen zijn ook gelijk weer getraind. Maar ik ben eruit… geloof ik…”

Toen de trainer Grietje Post complimenteerde met: “Je hebt de sokken er flink in!”, keek Grietje niet begrijpend naar haar schoenen. Hoezo, de sokken erin, dat heb je toch altijd?
“Dat is ‘vreemds’, Grietje, voor ‘je binnen gank!’”

Verder voorzag Dirkje de trainer van een ‘wedgie’. Tja, je moet erbij geweest zijn om het te kunnen geloven ; ) Ook complimenteerde zij Meindert – net nieuw op vrijdagmorgen – met de fantastische tijd die hij tijdens de VENOseloop op de klok had gezet: 11 km in 41 minuten; waar hij dat vandaan had gehaald, vroeg Dirkje zich af. Nou, dat wist Meindert de Boer ook niet. Meindert Ruiten daarentegen, had meer dan een uur op een fles sap moeten wachten: de prijs voor zijn tweede plek.

Zaterdagmorgen volle bak in de Wellerwaard. Tijdens de tweede serie oefeningen verzuchtte Sharien: “Ooo, ik voel me zo 30+ nu!”
Caroline: “Is er überhaupt iemand die z’n voeten naast z’n handen krijgt?!?”
Geef Mierande een springtouw en ze begint meteen te zingen. Dit keer iets over een deurbel en een zetje. En zolang de pony van Esther niet in haar mond waait, zingt zij vrolijk mee.

Nu een weekje herfstvakantie, op maandag 28 oktober starten dan de trainingen weer.

Staat je naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op, laat het me weten en het wordt z.s.m. aangepast.