Afgelopen maandag had Grietje vrij en kregen de lopers een invaltrainer. Het regende vooraf afmeldingen, gelukkig kwamen Saskia en Ingrid inhalen. Tijdens het indelen van de groepjes trok Lumettie haar wenkbrauwen hoog op: “Heb je dat wel goed?”, toen ze zag dat ze met beide Teunen op pad ‘moest’.
De trainer merkte op dat de twee zussen wel erg op elkaar lijken. “Ze noemen ons ook weleens de Greetjes”, zei Greetje (of was het toch Marriëtte ?).
Op het ‘we moeten weer’ van de lopers, reageerde de trainer telkens met ‘jullie mogen weer’. Tina leerde snel en corrigeerde de trainer zonder pardon toen die hun na de rust aanspoorde met ‘hup, jullie moeten weer’. Ik houd ervan, van die snelle leerlingen.
Tegen het einde van de training ging Loes haar Teun opstofzuigen. Teun was blij haar te zien en pakte de hand van Loes. “Doe niet! Straks maakt ze een foto!”, riep Loes toen ze hand in hand terug draafden.
Ook Nagele had een invaltrainer: daar was William met zijn klinkers. De eerste 15 minuten werd er nog druk gepraat, dat was vervolgens snel over. Maar ja, die bewegende heupen en hoge billen…
Mark had inspiratie opgedaan en had zijn kelder leeg getrokken. Dachten ze in Rutten nog dat ze naar de survivalbaan zouden gaan, moesten ze stenen stapelen. Verbouwpuin van Mark.
Vorige week (11 mei) startte de (her)starterscursus in Emmeloord. Op mijn vraag per mail hoe de lopers het gehad hadden, antwoordde Sonja: “Ik heb de spieren in mijn benen, voeten en billen wel weer gevoeld; ze zitten er nog allemaal.” Overigens een mooie groep om trainen aan te geven. De dames zijn in de meerderheid, maar de mannen weren zich kranig. Vooral Bart. Hij laat de dames mooi kletsen en kijkt ondertussen de kunst af van de trainer.
In Ens: mooie luchten, strakke deelnemers en een crème brûlée cheesecake na afloop. Oow? Jullie hebben niets gekregen??? Ik ook niet.
Toen was het woensdag. Tijd voor de hardlooptraining in Vollenhove. En er mocht voor het eerst sinds tijden weer in één grote groep gedraafd worden. Wat een feestje! Tijdens het rekken en strekken kwam de broedse kip van de trainer ter sprake. En wat daaraan voorafging. Iedereen weet: zonder haan geen kuikens. Maar wat niet iedereen weet, is dat een haan gewoon een vuile verkrachter is! Chris vroeg zich af of ‘m dat was voorgedaan… Nee, Chris!
Het kan nog gekker, aldus Kim: een varken (beer) die zich een hele dag lang uitleeft op een oude leunstoel.
Donderdagavond kwam Meindert op trainen. Thermoshirt, hardloopshirt met lange mouwen, korte hardloopbroek, lange tight eronder. ‘Pak in, het is winter’, moet hij gedacht hebben. Na de uitleg van de kerntraining stak Meindert zijn vinger op: “Ik ga even om een hoekje mijn broek uittrekken hoor”. Ik denk dat hij het warm had ?
Bram – geurend als een citroen in rijpe hoogtijdagen – vond het maar onzin dat de trainer de training zodanig had aangepast, dat de rust buiten het bos genoten kon worden (op die manier kregen de hongerige muggen minder kans om toe te steken).
“Hadden de lopers hun mail maar moeten lezen!”, aldus Bram.
Meindert: “Daarom heb ik die lange broek aan.”
Zaterdagmorgen vond er een unieke training in de Wellerwaard plaats: Bootcamp onder natuurlijke weerstand. Het regende zo hard, dat de meeste deelnemers + 5 kilo aan in kleding en schoenen opgeslagen gewicht meedroegen. Maar wat een opkomst! Geen afmeldingen van onze vaste deelnemers! #trots
13 mei jl. bestond VAN BLOOIS SPORTADVIES 12,5 jaar. Bij dezen bedankt voor al jullie kaartjes en felicitaties. Erg leuk (en erg veel)! En ik heb het even geprobeerd, maar er passen twee flessen wijn in het rugzakje ?
Staat jouw naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op, laat het ons per mail weten en het wordt z.s.m. aangepast.