Poeh, de tijd vliegt! De vorige terugblik is al weer even geleden en met een vakantie ertussen, is de regelmaat opeens foetsie. Gelukkig leveren de trainers braaf hun anekdotes aan en die blijven geduldig in mijn mailbox staan.

Om te beginnen, terug naar 26 februari. Grietje ging trainen geven in Nagele en toen er om 10 voor 9 nog niemand was (niet-Urkers zijn altijd te vroeg), bekeek ze voor de zekerheid toch nog even haar mail. Of ze wel op de goede plek stond… Gelukkig kwamen al snel de eerste lopers, daarna de Urkers en om 1 minuut voor 9 kwam Egon aanscheuren. Hij leefde puur in de veronderstelling dat hij wel kalm aan kon doen: “Urkers hebben toch het Urker-kwartiertje?”. Nee, Egon. In de tijd dat ik daar trainen ging geven (ruim 15 jaar geleden) is dat er wel uitgesleten.

De groep ging vervolgens op aanwijzing van Grietje een robotje lopen. Noodgedwongen kreeg deze een broek aan: de carnaval had namelijk twee slachtoffers geeist. Eentje had echt extra rust nodig. Na afloop checkte Grietje even of iedereen de training nauwkeurig had opgevolgd. Stond er geen robot in het scherm, dan was er iets misgegaan. Pieter: “Ik heb meer een middelvinger dan een robot (op zijn horloge).”

Een weekje later op maandag. Heerlijk weer en een last minute aanpassing van de training. Niet de geplande training, maar een mooi rondje dijk, strand en heel veel ‘ginkies’. Het kauwgum-ginkien, het ginkien van Jan Woort (waar een varken is vermoord) en ondertussen popten de ideeën voor een volgende ronde op. De snackbarronde gooide hoge ogen.

Die zelfde avond gaf Hendrik training in Bant. Zijn terugblik op de training luidde letterlijk:
Dit is een goed stel, hoor!
Nieuwe schoenen gekocht;
Nieuwe horloges om;
Iedereen trouw het huiswerk gedaan. Dat vonden ze trouwens een behoorlijke pittige;
Bij het versneld warm worden, wilden ze echt op tijd binnen zijn;
Bij het dobbelen roepen ze “kak” als ze 5 gooien, maar gaan wel;
De korte stukken, deden ze echt snel;
Als ik in de minuut rust iets vertel, zeggen ze: “Ja, sorry, maar ik moet weer”.
Dit is een goed stel, hoor!

Dinsdags in Ens stond een pittige training op het programma. En jawel: per ronde kwamen er twee minuten bij. Dat wil zeggen dat de groep eerst maar 8 minuten nodig had om de oefeningen te doen, dat liep op naar 10 en meer.

Hendrik doet het goed op onze songfestivalinzending. Tijdens een loopscholingsoefening zong hij al ‘hakkend’ Europapa mee. Ook appte hij mij na de CPC verheugd dat hij onderweg drie keer Europapa uit verschillende luidsprekers had horen knallen.

Vrijdagmorgen werd de groep na een korte ronde in een heel pittig tempo beloond met een langere ronde in een rustiger tempo. En echt! Na de korte ronde kon je bijna een speld horen vallen. En dat is echt weleens anders op vrijdagmorgen 😉 Wat is er goed getraind!

Zaterdagmorgen in de Wellerwaard mochten de deelnemers tegen het einde van de training kiezen: een pittig blokje EMOM of ‘leuks’. Het werd van allebei een beetje. De deelnemers zijn er nu achter dat ‘leuks’ niet hoeft te betekenen dat het niet pittig is. En soms is een oefening niet zo pittig, maar vraagt het pittig denkwerk. Heb je het filmpje van de omwentelende drietallen gezien? Hoeveel spieren denk jij dat je daarbij gebruikt? Of de oefening waarbij je met twee-, drie of zeventallen vanuit zit tot stand moet komen?

Nog één keer trailrunnen te gaan: zondag 17 maart is de laatste keer van dit seizoen. Aanmelden kan via onze website: https://vanblooissportadvies.nl/product/trailrunning-de-woldberg-17-3/

Staat je naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op? Laat het weten en het wordt z.s.m. aangepast.