Maria uit de maandagavondgroep op Urk was 25 jaar getrouwd. Reden voor Grietje om iets speciaals te doen. Het thema van die avond werd ‘vier de liefde’. Gewapend met een trommel hartjes en een vragenlijst ging Grietje richting Sporthal De Schelp. Om warm te worden, stonden er o.a. 25 jumping jacks en 25 keer knieheffen op het programma. “Bedankt, Maria” was de reactie vanuit de groep. Verder een gezellig rondje door het oude dorp (met een loper die vanaf de bank naar de groep zwaaide) en een loopje langs De Kip (een moat van de lopers). Maria kreeg een pot met hartjeschocolade mee naar huis en Grietje vertelde een mooi oud verhaal over de liefde bedrijven op Urk.
Met een waarschuwing vooraf (geen reling langs het water) deed de running bootcampgroep tikkertje op de loswal in Nagele. Nu is Wim de enige die regelmatig dipt, de rest blijft sowieso graag uit de buurt van koud water. Maar in het heetst van de strijd gebeuren er soms onverwachte dingen. Op mijn vraag waarom niemand achter Ylva aandraafde om die te tikken, antwoordde Gerdien: “Er zijn zoveel blonde staartjes, ik had er al eentje getikt.”
In Ens startte de training met een kleine groep (twee deelnemers hadden gemeld later aan te zullen sluiten). Pech voor de aanwezigen, die mochten het eerste stuk met een zwaar scheepstouw lopen. Ook boven hun hoofd. Na de warming-up ging de groep weer op pad. Met het touw. Eline als kartrekker en Margo als hekkensluiter. En het moet gezegd; dat ging mooi.
Na het laatste setje oefeningen (waar veel armen in zaten), ging de groep weer op pad met het touw. Toen werd er toch wel een beetje geklaagd.
Hendrik maakt graag reclame voor de woensdagavondgroep door te melden dat het nooit regent op woensdagavond. Dit keer moest er echter verzameld worden onder het afdak van de Bosbadhal.
“Hoe zit dat trainer? Woensdag regen?”
Nu kwam Jacqueline K inhalen en even dacht de groep dat het aan haar lag. Toen Hendrik echter de sleutels naar de auto bracht, was het al droog. En warm zelfs, de jasjes gingen uit.
Tijdens de training geschiedenisles over Plein Almere (en dat van een Urker). Maar ook die Urker leerde iets: op Plein Almere start de avondvierdaagse.
Donderdag konden de lopers die mee zouden gaan naar De Woldberg alvast oefenen. Een deel van het trainingsrondje was nat en blubberig. Toch was het een bewuste keuze om daar te trainen. Foei, wat een weer afgelopen week. Met wind, hagelbuien en andere narigheid. Zo ook vrijdagmorgen, toen het even voor negenen nog met bakken uit de lucht kwam. Eenmaal om 9 uur op pad, was het heerlijk loopweertje. Zelfs een zonnetje erbij (dat vrijwel direct na de training weer verdween).
Zaterdag onder frisse omstandigheden bootcamp in de Wellerwaard. Mijn hoogtepuntje is dan toch de ‘georganiseerde chaos’. Waar E en E over elkaar heen rollebolden. Maar genoeg daarover: ‘what happens in de Wellerwaard, stays in de Wellerwaard’.
En toen was het zondag. De dag van onze eerste trailrun van het seizoen. Ook de eerste dag dat het droog was die week. Sjonge, wat een plassen overal en wat was het leuk. Onder leiding van ons nieuwe gidsenduo Egon en Cindy gingen we op pad in het gebied rond de Woldberg. En ja, wij schuwen plassen en blubber niet! Sterker nog, hoe meer hoe beter 😊 Had ik al gezegd dat het leuk was?
Staat je naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op? Laat het weten en het wordt z.s.m. aangepast.