Een goede week achter de rug! Met leuke trainingen, passende inzet en een mooie afsluiter op de Veluwe. Maar: beginnen bij het begin. Bij de maandagtraining op Urk. Waar Laura even haar gemiste trainingen in één training wilde inhalen. Grietje had drie ronden van een kilometer uitgezet en daar zij nog van de oude stempel is, ging rondje 1 langs de ‘apotheek’ (die er al lang niet meer zit) en rondje 2 langs waar vroeger Bertus van Flip woonde. Tja, hiermee krijgt de jongste telg van de groep (2001) meteen geschiedenisles.
Nu verstapte Teun zich in rondje 3, waarop Grietje meteen in de weer ging met haar EHBO-set. Een indrukwekkende rol tape kwam eraan te pas, waarvan sommige dames ook wel graag voorzien wilden worden. Dankzij de tape en het advies van Grietje (remmen en gas geven), mailde Teun de volgende dag: “Dankzij Grietje gleed ik als een aal (paling) vanmorgen uit bed. Ik voel het nog wel maar het gaat prima 😊”
Margot en Annelies voelden zich in Rutten een beetje buitengesloten toen het in de groep over feestjes van afgelopen weekend ging. Maar bowlen en koukleumen op Texel is ook heel leuk…
Cristina deed een week eerder al een open sollicitatie naar de functie van bootcamptrainer door de trainer te corrigeren tijdens het uitvoeren van de plank.
Normaal gesproken noem ik deze training niet in onze terugblik (want geen ‘Van Bloois-training’; ik neem enkel op dinsdagavond de loopscholing van een groep AV NOP-lopers voor mijn rekening), maar dit moet ik toch even kwijt. Want weet je dat Henk D. het niet handig vindt als de trainer tegen hem praat terwijl hij de oefening goed probeert uit te voeren?
Dinsdag kon William het niet laten: even de deelnemers plagen. Hij koos de drie met zorg en liet hen een minuut lang boomknuffelen. Met armen en benen om de boom – nou ja, de stammen die er stonden – geslagen, moesten zij blijven hangen. Ging niet, natuurlijk. Maar het was leuk om te zien.
In Vollenhove een training in de wijk, waarbij er telkens een huizenblok bij kwam. Als je tenminste als eerste 1, dan 2, gevolgd door 3, etc. gooide. Op die manier leerde je meteen de wijk kennen. Kim gooide echter gelijk 6 én komt niet uit Vollenhove. Na een behoorlijke tijd na de start van haar rondje, kwam ze er lachend aan: “Nou, ik ben verkeerd gelopen, hoor! Heb een flinke lus extra gemaakt, ben volgens mij helemaal bij Hiske d’r huis geweest!” Zie bijgaand plaatje.
Op donderdagavond stond iets dergelijks op het programma, waarbij de trainer voor de zekerheid Laurie op het langste rondje (1,6 km in het donker door het bos) tegemoet liep. Maar! Geen Laurie op dat rondje. Inmiddels was de hele groep al gewaarschuwd uit te kijken naar het verloren schaap, toen zij gewoon weer opdook. Ze was een bekende tegengekomen, daarmee van het rondje afgeweken en eenmaal terug bij de start, was ze gewoon doorgegaan met de training.
Op de vraag van de trainer of er iemand bang was in zijn eentje in het donker, in het bos, meldde Meindert met een serieus gezicht dat dat rondje (van 1,6 km) wat hem betreft nog net kon. De trainer keek verbaasd op: Meindert is a) een man b) groot c) een Hapkido-er en d) een verschrikkelijk snelle loper: Bang? Hoe dan? Geintje, natuurlijk 😊
Zaterdagmorgen geen Mierande: zij deed haar eigen bootcamp tijdens de Urkerdag (foto op ons Instagram-account).
Op zondag stond een trailrun in de buurt van Nunspeet op het programma. Een mooie ronde onder leiding van Jan Kneppers, die regelmatig zijn naam hoorde roepen. De gang zat er namelijk lekker in en als achterste loper moest je na een versmalling (single track) flink poot aan om weer bij de groep te komen. Maar leuk was het! De foto’s hiervan vind je op facebook (en een enkele op Instagram).
Staat je naam hier vermeld en stel je daar geen prijs op? Laat het weten en het wordt z.s.m. aangepast.