Op maandagavond maakte een van de lopers een flinke buikschuiver. Gelukkig bleek het na afloop mee te vallen, maar de schrik zat er (bij Grietje) even goed in.
Een nieuwe loper sloot aan op de maandagavond, daardoor krijgt ook Hessel nu het ‘zwiet op z’n koale’ tijdens de training.
Ook deze maandag waaide het weer flink. Normaal gesproken zoekt de trainer dan een beschutte trainingsplek op. Maar omdat er dit keer voor de training vier verschillende trainingsrondjes nodig waren en het verder niet regende of heel koud was, verklaarde de trainer de keuze met: “Volgende week worden jullie weer verwend.”
Eline: “Hoezo, wéér verwend?”
Dat werd haar uitgelegd met een snelheid die ze eigenlijk niet verwacht had. Zoals ze zelf zei.
Maar Eline, hoelang train je nu al mee? 😊
Met nog een kleine tien minuten te gaan, werden de Running Bootcampers nogmaals op pad gestuurd voor een rondje in tempo naar keuze. Maartje uit de grond van haar hart: “O nee, nóg een rondje?” Toen alle blikken zich op haar richtten, schrok ze en verklaarde zij snel: “O, sorry, dat zei ik iets te hard.”
Op dinsdag had Ellen half Ens al doorgelopen, voordat ze ein-de-lijk op de groep stuitte 😎
Toen de trainer op woensdag een plek aanwees en zei: “Daar kunnen jullie je kleren uittrekken”, vroeg Chris zich af of dat in de huidige tijd nog wel gezegd kon worden.
Nou… eer Hiske zich van alle lagen ontdaan heeft, zit de training er ruimschoots op. Dus ja, het kan nog hoor.
Donderdagavond vloog Maarten Dirk weer mee en dan moet je als trainer scherp zijn. Noem Urkerbos geen Hazevreugd, want hij zit er meteen bovenop. Deze donderdag was dat beduidend minder. Hij had er namelijk een flinke dobber aan om zijn ‘moas’ bij te kunnen benen. En de uitleg van de training? Die verliep soepeltjes. Deze terugblikken worden schijnbaar goed gelezen 😉
Wist je dat:
Jacquelien gebruik maakt van ‘Grietjepedia’?
Voor ieder Urker woord en gewoonte.
Toen de trainer zaterdag opmerkte dat Margrethe de oefening net even anders uitvoerde, reageerde zij heel alert: “Ja, ik weet het, dat komt nog!”
Met Annemieke op kop, liep de trailrungroep een mooie ronde over Landgoed Tongeren. Voor de meesten nog onbekend terrein, maar daar gaan we de komende jaren verandering in brengen. Het was even zoeken naar het toilet daar, maar met uitzicht op ‘Wil 2015’ kwam het toch goed.
Staat je naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op? Laat het per mail weten en het wordt z.s.m. aangepast.