Ga er maar even voor zitten: dit is een terugblik op meerdere weken!

24 april – Urk
Wist je dat: Esther die maandagavond wel van de 12 Dorpenloop heeft genoten?

In Nagele mocht de groep in de weer met ‘winkelwagentjes’. Daarna samen ‘jasje-aan-jasje-uit’, midden op het bospad, met de mannen vooraan. Een scooter met daarop twee jongens kwam aangescheurd. Ze zagen de mannen (en de anderen) bezig, twijfelden en maakten rap rechtsomkeert. Wim haalde zijn schouders op en zei: “Het zal er ook wel heel raar uitgezien hebben 😊”.

9 mei – Ens
William zou met zijn groep gaan trainen op het gras van het Ensyfairterrein. Klein probleem: het had pittig geregend en het gras was flink nat. Geen probleem, een andere locatie was zo gevonden. Nu was daar wel (veel) minder ruimte, waardoor de hoedjes een stuk dichter op elkaar kwamen te liggen en er dus (veel) meer tijd was voor de oefeningen (in plaats van tijd verdoen met heen en weer rennen) 😊. Wel begon iedereen meteen als een ‘gek’ te rennen om zo snel mogelijk de dobbelsteen te pakken voor de volgende oefening. Waarschijnlijk kwam dit omdat ze geen oefening mochten gaan doen waar al iemand anders mee bezig was. Het duurde dan ook niet lang eer er rustig gewandeld werd. Verder was het leuk om Arie-Jan weer te zien trainen. Hij had het aan het einde wel zwaar, normaal komt hij natuurlijk een beetje tot rust met het hardlopen in Nagele.

Een gewaarschuwd man telt voor twee: Margo en Jeanet meldden dat ze elkaar al een tijd niet hadden gezien (misschien wel een week). Toen Ingrid Egbert weer zag, reageerde ze blij dat hij zo snel om was, om in Ens te blijven trainen.

10 mei – Emmeloord
Hendrik probeerde de loopscholing synchroon te laten verlopen. Je ziet immers weleens van die leuke, goedgeslaagde filmpjes op Instagram voorbijkomen. Erna volgde een rondje bos. Hendrik stuurde de lopers dan telkens over een bepaalde afstand vooruit naar een nieuw punt: “De volgende afstand is die kant op naar de zon”, waarop Tom reageert: “Dat is wel wat ver.”

16 mei – Ens
Een flinke opkomst, maar geen mannen dit keer. En die werden toch wel gemist. Waar William zich aan ergerde? Aan een heel irritante vogel in het bos. Hij dacht een parkiet en die horen toch echt niet in het Enserbos. Een specht wel 😊

17 mei – Vollenhove
Tijdens het rekken en strekken aan het einde van de training, verruilde de trainer haar plekje naast Ewoud voor een plekje een eindje verderop in de kring. Ewoud snufte vervolgens demonstratief onder zijn oksels.

22 mei – Urk
Prachtig weertje en hongerige muggen. Of eigenlijk ze vinden enkel Hassan en Karin van de Berg lekker. De uitleg van de training verliep vlotjes, de uitvoering iets minder. Toen de kilometerslopers werden opgestofzuigd, misten er een paar. Gelukkig werden de verloren schapen (Jitze en Corina) met een extra kilometer op de teller teruggevonden.

In Nagele kreeg de groep vooraf de boodschap dat Joukje kwam inhalen. Ook moesten er drie dikke medicinballen mee naar de trainingslocatie, waarover ik meldde dat ik die niet ging dragen. Wim aarzelde geen moment en zegt: “Nou, Joukje…”

24 mei – Emmeloord
Terwijl ik even bij de training van Hendrik ging kijken, nam William in Vollenhove de honneurs waar. Dat moest even ietsjes langer, omdat Manouk wat later aansloot in Emmeloord. Dit maakte ze ruimschoots goed, door zaterdag 10 minuten voor aanvang van de training, als eerste klaar te staan in de Wellerwaard 😃 De straftraining kon komen te vervallen. Overigens had Ens het zwaar in de Wellerwaard…

Staat jouw naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op? Mail ons en het wordt aangepast.